TERAPIA
         USUWANIE WAD WYMOWY:

• SEPLENIENIA (SYGMATYZMU) – nieprawidłowej wymowy głosek: s, z, c, dz, ś, ź, ć, dź, sz, ż, cz, dż
• RERANIA (rotacyzmu) – nieprawidłowej realizacji głoski r
• KAPPACYZMU – nieprawidłowej realizacji głoski k
• GAMMACYZMU – nieprawidłowej wymowy głoski g
• MOWY BEZDŹWIĘCZNEJ – zaburzenie w realizacji głosek dźwięcznych
• LAMBDACYZMU – nieprawidłowej wymowy głoski l
• NOSOWANIA (RYNOLALII) – (nosowania otwartego), gdy głoski ustne wymawiane są jak nosowe lub (nosowania zamkniętego), w przypadku wymawiania głosek nosowych jako ustne

         TERAPIA ZABURZEŃ MOWY I KOMUNIKACJI:

        Terapia logopedyczna/ neurologopedyczna to usuwanie lub złagodzenie zaburzeń, niekiedy kompensowanie dysfunkcji, występujących u dzieci czy też u osób dorosłych, a na skutek których ich komunikacja językowa i interakcje werbalne są zakłócone, czasem znacznie ograniczone.
Do głównych zaburzeń mowy i komunikacji należą m. in.:

• OLIGOFAZJA – opóźniony rozwój mowy występuje w związku z niepełnosprawnością intelektualną

• DYZARTRIA – związana jest z zaburzeniami procesów sterujących pracą narządów wykonawczych (języka, podniebienia, gardła, krtani).

• AFAZJA – to całkowita lub częściowa utrata zdolności mowy, która nastąpiła na skutek ogniskowych uszkodzeń mózgu, między innymi na skutek udaru, wylewu, urazu czaszki, uszkodzeń okołoporodowych oraz wad wrodzonych.

• AUTYZM  - mowa nie wykształca się lub jest na tyle nieprawidłowa, że poważnie utrudnia efektowną komunikację i nie wiąże się z próbą kompensowania za pomocą gestu lub mimiki, jako alternatywnego sposobu komunikowania się. U niewielkiej liczby dzieci autystycznych z rozwiniętą mową, wzajemne porozumiewanie się utrudnia specyfika funkcjonowania poznawczego: dosłowne rozumienie języka, nieumiejętność lub ograniczona zdolność prowadzenia dialogu, trudności w precyzyjnym formułowaniu swoich myśli lub dłuższych wypowiedzi czy idiosynkratyczne (zrozumiałe tylko dla osoby wypowiadającej) słowa i wyrażenia. Zatem terapia logopedyczna obejmuje nie tylko sferę artykulacyjną, ale przede wszystkim zakres kompetencji słownych i interakcji werbalnych.

• JĄKANIE – to zaburzenie płynności mowy, które ujawnia się podczas komunikacji słownej. Objawiające się najczęściej niezamierzonym blokowaniem wypowiedzi, „zacinaniem się”, powtarzaniem głosek, sylab lub całych słów. Dodatkowym czynnikiem utrudniającym jest logofobia – lęk związany z mówieniem.

• TERAPIA ZABURZEŃ JĘZYKA PISANEGO

Z terapii pedagogicznej należy skorzystać, gdy pojawiają się problemy z nauką czytania i pisania. Rodzic może uczestniczyć w zajęciach. Dzięki temu będzie mógł, nabywszy umiejętności w gabinecie, kontynuować terapię w domu. To w efekcie przyspieszy proces edukacji i obniży jej koszty.